سلام خوبید می گم راستی تا کنون شده، بنشینید گوشه ای و با خودتان فکر کنید که از این به بعد من چه جوری باشم و به صورت مصداقی برای تک تک رفتارهایتان اسلوب مشخص کنید تا وقتی که پای عمل پیش می آید، بدون درنگ، یا ازآن کار فرار کنید یا با میل و رغبت انجامش دهید و شاید هم از اون دسته هستیدکه وقتی موقعییتش پیش بیاید فکر می کنید و معمولا ممکن است کلی مصلحت سنجی(نخوانید منفعت طلبی) را مد نظر قرار دهید و اقبال یا ادبار نشان بدهید و شاید هم ترجیح بدهید کلا بی خیالی و ولش کن و کی حال داره و بابا وقت گیر اوردی و هر چه باداباد و برو عشقت را بکن و ازاین حرفها؛ یا شاید هم هر روحیه دیگری.
ولی اگر به من بگویند یک کدوم را انتخاب کن می گویم اولی هر چند شعار داده ام و اینجوری نیستم،وغالبا این جور آدم ها کسانی هستند که یک دایره قرمز دور خود کشیده اند منظورم اصلا خاص عرفا نیست نه ولی یعنی این که اگر می خواهد چنین آدمی مردم آزاری هم بکند مثلا به ناموس مردم کاری ندارد هر چند برای هدفش هم مجبور باشد کاری کند ولی بی خیال می شه چون نمی تونه. همون خط قرمزست که می گم .
اگه بخواهم مثال بیارم وتوضیح بدهم خیلی طولانی میشه خودتون فکر کنید. فکر کنم خدا هم از این گروه خیلی خوشش می آید.